Да ли е воопшто потребен вовед дел?!
Значи:
– Моите раце се мали: не очекувајте од мене совршенство додека го местам креветот, цртам или фрлам топка.
– Моите нозе се мали: ве молам забавете за да можам да ве следам во чекор.
– Моите очи не го виделе светот како вачите: помогнете ми да го откријам светот. Не ме ограничувајте.
– Домашните работи нема да ви побегнат. Јас нема уште долго да бидам мал- најдете време за игра со мене…
– Јас сум вашиот посебен подарок, така со мене и постапувајте.
– Потребна ми е вашата поддршка додека растам. Немојте да ме критикуватеи да ме казнувате. Запамтете-можете да ги критикувате моите постапки, а не мене.
– Дадете ми ја слободата самостојно да одлучувам. Дозволете ми да погрешам за да можам да научам од сопствените грешки. Така еден ден ќе бидам подготвен да донесувам правилни одлуки.
– Не се плашете да одите на викенд без мене. Потрбен ви е одмор од мене, а и мене од вас. Тоа е одличен начин да ми покажете колку сте меѓусебно важни еден на друг.
– Знам дека е тешко, но немојте да ме споредувате со моите браќа и сестри или со другите деца.
– Ве молам, сакјте ме и кога ќе ги изневерам вашите очекувања!
You must be logged in to post a comment Login