За љубовта не може да се зборува од научна перспектива, но она со кое сите научници се сложуваат е дека љубовта не може да биде неусловена, таа не е ниту вечна, ниту е сексуална желба. Едноставно, во даден микрокосмички момент е само поврзаност која ја чувствуваме за друга личност.
Љубовта не е ексклузивна.
Обично, полесно ни е да мислиме дека доволна ни е една личност до крајот на животот со која ќе сакаме да го поминеме остатокот од животот. Но, дали е тоа така или само имаме потреба да се чувствуваме сигурно со некој до нас, се додека не наиде некоја поинтересна личност, со која ќе се чувствуваме уште поубаво и посигурно.
Љубовта не припаѓа само на една личност
Тежнееме да гледаме на емоциите како на приватни случки, предодредени на еден човел. Надградувањето на ова гледиште на љубовта ја негира логиката. Доказите покажуваат дека кога навистина ќе кликнете со некого, се случува моментална синергија и биохемиски процес помеѓу вас двајца што ве прави да се чувствувате прекрасно. Љубовта е биолошки бран на убаво чувство и заедничка грижа која се случува на две тела одеднаш и истовремено.
Контактот со очи е порта до љубовта
Телото има вродена способност да ги забележи емоциите на оние околу вас, со што ве прави свесни за љубовните перспективи, дефинирани како микро моменти на позитивна резонанса која е бескрајна. Средбата со очи е клучниот играч до невро синергија.
Вашиот имунитет ги рефлектира претходните љубовни искуства
Пречесто се соочуваме со пораката дека вашата перспектива се должи на ДНК. Сепак, начинот на кој функционираат гените на клеточно ниво зависи од многу фактори, вклучувајќи ги и оние кои ве прават да бидете социјално активна или пасивна личност. Според истражувањата, луѓето кои се изложени на повеќе љубовни моменти во текот на денот побрзо го создаваат имунитетот.
You must be logged in to post a comment Login