Познатиот српски и југословенски писател и дипломат на Кралството Југославија, Иво Андриќ, е роден на 9 октомври 1892 година во Травник (случајно), додека родителите на Андриќ биле од Сараево.
Постојат многу важни датуми за животот на познатиот писател, на пример, во 1912 година, откако добил стипендија, тој ги започнал своите студии во Загреб, а две години подоцна беа објавени неговите први песни. Во 1919 година, започнал да работи како службеник во Белград и оттогаш е врзан за овој град, каде во 1975 година го поздравува крајот на својот живот. Иако младиот писател и консултант живеел и во Букурешт, Грац, Марсеј, Мадрид …
Најважните години секако се 1944 и 1945 година (кога, по официјалното завршување на Втората светска војна), беа објавени „Мостот на Дрина“ и „Госпоѓица“.
Во 1958 година, на 66-годишна возраст, Иво Андриќ се ожени со својата долгогодишна љубов Милица Бабиќ.
Во 1961 година ја доби Нобеловата награда за литература.
Иако ова се бројките кои најлесно може да се одделат од животот на талентиран писател и ценет дипломат, многу е потешко да се извлече бројот на неговите најважни мисли и цитати, затоа се одлучивме за помал број од најважните, иако оваа групација е прилично неблагодарна.
Секако, најголемата колекција од неговите најпознати цитати може да се најде на едно место во книгата „Знаци покрај патот“, иако тие беа обединети од разни негови дела и излегоа како посебни книги во изданија на разни издавачи.
„Болестите се судбина на сиромашните и казна на богатите.“
„Најдобро ќе запознаете некого, ако го набљудувате како се однесува кога се дели нешто бесплатно.“
„Оној кој не знае да сака, не е ни способен да ја почувствува големината на туѓата љубов, ни силата на љубомората, ни опасноста која се крие во неа.“
„Чудно е колку малку ни е потребно да бидеме среќни и уште почудно е како баш тоа малку ни недостасува.“
„Доаѓаат времиња кога паметниот ќе замолчи, будалата ќе проговори, а ку*вата ќе се обогати.“
„Убавата душа подлабоко липа.“
„Љубовта, ако е искрена и длабока – лесно простува и заборава.“
„Мирот и спокојот, се единственото богатство и најголемо достоинство за скромните и без временски луѓе.“
„Младоста е среќна доба во која човекот почнува да верува во себе, а се уште не престанал да верува во другите.“
„Многумина го постигнуваат она што го сакаат, а при тоа се губат себе.“
„Можеби на почетокот имало други мотиви, но денес царува стравот. Од страв се луѓето сли, сурови и подли; од страв се дарежливи и добри.“
„Ништо повеќе не ги зближува луѓето, од среќно преживеана несреќа.“
„Од своето потекло и детство не може лесно да се побегне.“
„Раната која ја криеме бавно и тешко заздравува.“
„Секој вистински живот е убав и тежок.“
„Во земјата на омразата најмногу е омразен оној кој не знае да мрази.“
„Заразна е и разорна моќта на лагата.“
„Жената стои како капија, на влез и излез од овој свет.“
„Животот ни го враќа она што им го даваме на другите.“
„Животната сила на еден човек се мери, покрај другото и според неговата способност да заборави.“
