Се чувствувате љубоморни кога проценувате дека постои опасноста од губење на некој близок, т.е. да бидете напуштени од неа. Предизвикувачи на чувство на љубомора се настани или ситуации што ја провоцираат, додека во основа нејзините чувства се несигурност (кај партнерот, неговата верност и посветеност на опстанокот на врската,но и во себе и во сопствената способност да ги задржите покрај себе), страв од губење на партнерот,осаменост, заменувајќи се со некој друг, грижа, завист, посесивност.
Значи, причините за љубомора се, за разлика од нејзините предизвикувачи, подлабоки и се однесуваат на тоа како други непријатни чувства, како и ирационални верувања за нив.
Кога станува збор за манифестации на љубомора, можеме да ја разликуваме корисната од ирационалната љубомора, т.е. онаа што предупредува дека има нешто што не е во ред со врската и онаа што не е основана.
Нездравата љубомора се карактеризира со постојано справување со (не) верноста на партнерот и однесувањето на љубоморните луѓе кои ги фрустрираат и нив и нивниот партнер. Лицето чувствува нездрава љубомора кога тие веруваат дека партнерот мора да биде само нивен, дека не смеат да го гледаат други или да обрнуваат внимание на други и сл.
Во суштина, би можело да се каже дека имате причина за љубомора кога, всушност, не знаете дали имате причини да бидете љубоморни – затоа се сомневате, прашувате или проверувате.
Во ситуација кога вашиот партнер гледа, допира, флертува или зборува со друга личност пред вас на начин кој ви се чини несоодветен – имате повеќе причини да бидете навредени или лути отколку љубоморни.
Исто така, партнерството е навистина поткопано и загрозено само од оние емоции и однесувања што се кријат и не се покажуваат пред својот партнер.
Кога партнерот пред вас ќе почне да се однесува на начин на кој не треба да се однесува – и притоа тој не се чувствува лошо поради тоа, ниту му е непријатно – тој ви дава до знаење дека ја изгубил стабилноста во врската и квалитетот многу пред да си даде дозвола за вакво однесување.
Многумина од оние кои грешат во разбирањето на љубовта, мислат дека колку е поголема љубовта кон партнерот, толку е поголема љубомората.
Водени од таа логика, тие избираат љубоморни партнери за себе, дури и во ситуации кога таа излегува од нив, тие се чувствуваат горди на својот партнер бидејќи мислат дека така се грижи за нив, иако љубомората понекогаш им го отежнува или им го влошува животот.
Исто така, кога мислат дека партнерот престанал да ги сака, тие ја предизвикуваат неговата љубомора подготвувајќи за него сцени во кои тие покажуваат наклонетост кон друга личност.
Наспроти оние кои ставаат знак на еднаквост помеѓу љубовта и љубомората, има и такви за кои е и најмалиот знак на љубомора знак на несакање. Тие го доживуваат тоа како да се заробени од партнерот и тие силно се спротивставуваат на тоа.
Ако сте доживеале љубомора додека живеете во љубов и партнерство со други, разгледајте ги следниве прашања:
Што значи за вас да се чувствувате љубоморни? Како го разбирате вашето чувство за љубомора?
Што мислите што ви кажува вашата љубомора? Дали го чувствувате тоа по правило, во сите ваши врски? Или, повторно, по правило, избирате и љубоморни партнери за себе?
Што (мислите) дека добивате покажувајќи љубомора, за да не сакате да се откажете од тоа?
Што мислите дека изгубивте навикнувајќи се во вашиот емотивен живот? Кои би биле ако не чувствувате сопствена љубомора или не ја толерирате на вашиот партнер? Што би било поразлично и ново во вашето партнерство откако го надминавте?
Сите наши чувства се поврзани со важноста што ја придаваме на одредени искуства, ситуации и односи, т.е. тие се последица на начинот на кој ја толкуваме реалноста. Тие доаѓаат од нашите мисли и се двигатели на нашето однесување.
Сите чувства се обидуваат да најдат потврда за себе, т.е. доказ во реалноста. Сите, дури и оние кои не се, ни се чинат втемелени и основани. Затоа е важно да им пристапиме критички и да ги преиспитаме, па ако им веруваме на оние што не треба да веруваме, да не би се определиле за однесување што не ни служи и не ни помага.
Критичкото размислување за сопствените чувства пред сè подразбира соочување со нив, именување на нив, а тогаш и разбирање за нивната природа. Затоа, да тргнете по патот на разбирање на вашата љубомора,прво треба да препознаете што не сакате вашиот партнер да прави и зошто.
Откако ќе се соочите со вашиот страв, погледнете на проценување на неговата (не) основаност со доаѓање до одговор на следниве прашања: Како мислите дека ќе се случи она од што (најмногу) се плашите? Колку е оправдан стравот што го чувствувате, што (фактички) зборува во негова корист? Како се чувствува вашиот партнер за вашите грижи и стравови? Што им рековте или би им рекле?
Размислувајќи за вашиот страв, ќе дојдете до претпоставки, т.е. верувања кои придонесуваат за чувство на љубомора, а тие се однесуваат на начинот на кој ги гледате причините што вашиот партнер е со вас. Откако ќе ги идентификувате, прашајте се следново: Колку се точни / погрешни вашите претпоставки? Што ги докажува? Што вели или би им рекол вашиот партнер на вашите докази? Со одговарање на овие прашања ќе заклучите за рационалноста на вашите претпоставки.
Ако заклучите дека тие се рационални, т.е. точни, размислете за останување во сегашната врска и видете како ќе се одвива. Ако, пак, сфатите дека вашите претпоставки немаат основа, потсетете се дека работите од кои се плашите не постојат и дека вистините не зборуваат во нивна корист.
Почнете да ги заменувате вашите претпоставки со факти и така практикувајте самодоверба, за разлика од претходната практика на љубомора.
Основата на секое здраво партнерство е комуникација на чувства, потреби и желби, но исто така и незадоволство и фрустрација. Зборувањето за чувствата е особено и пред сè најважно.
Ги приближува партнерите, ги учи на сочувство и подобро разбирање на перспективите на другиот. Кога се работи за љубомора, исто така е потребно отворено да разговараме. И во дијалог со себе и со вашиот партнер.
Со тоа што ќе им ставите до знаење дека не ви се допаѓа, ве вознемирува или ве загрижува, вие се грижите за себе, за вашиот партнер и за вашата врска. Важно е да имате предвид дека непријатните чувства се исто така корисни и во ред доколку ги разбирате на вистинскиот начин – како знаци на тревога и барања за промена.
Ќе имате проблем ако продолжите да ги игнорирате и да одбиете да учите, да растете и, благодарение на нив се развивате како индивидуа и како двојка. Бидејќи, секоја криза е совршена можност за тоа. Зошто да не го користите за напредок?
