…. И кедрите, како што знаете, растат многу, многу бавно. Затоа, тие имаа векови и векови на располагање да размислуваат и да медитираат за животот и смртта, природата и човештвото.
Тие видоа и се сетија како гласниците на кралот Сoломон пристигнаа во земјата на Либан; како во битките со Асирците, оваа земја беше обвиткана во чад од битки и прелеани во крвта на илјадници и илјадници луѓе.
Го видоа пророкот Илија. И од век во век, покрај нив минуваа карвани натоварени со робови.
И тогаш еден убав ден кедрите почнаа да зборуваат за иднината:
Првиот кедар рече: „Би сакал да станам трон на кој ќе седне најмоќниот крал на земјата“.
Друг кедар рече: „Би сакал да бидам дел од нешто што еднаш и засекогаш ќе го претвори злото во Добро“.
Третиот кедар рече: „Што се однесува до мене, би сакал луѓето да ме погледнат и да се сетат на Бога“.
И тогаш Мајката природа на својот таен јазик рече:
“О, кедри, вашите соништа се благородни и невообичаени. Јас ќе ги направам реалност! Но, како што секогаш се случува со соништата, тие ќе се остварат на сосема поинаков начин од она што сте го замислиле …”
Поминаа години и векови … Дрвосечачи дојдоа и ги исекоа кедрите.
Првиот кедар стана штала, а остатокот од штиците се направени јасли.
Вториот кедар стана едноставна рустикална маса.
Третиот кедар е исечен на штици што стоеја во магацин во голем град.
Кедрите горко жалеа: “Дрвото беше толку добро за нас! Но, никој не најде достојна примена!”
Така времето поминувало. И тогаш, еден ден дојде брачна двојка и побара да ја поминат ноќта во шталата направена од првиот кедар. Жената била бремена и таа вечерта роди син кого го положи во јасли, на меко сено.
И во тој момент, првиот кедар сфати дека неговиот сон се остварил: тој му служеше на најголемиот крал на светот!
Многу години подоцна, во скромна селска куќа, луѓето седеа на маса направена од вториот кедар. И пред да почнат да јадат, еден од гостите изговори неколку зборови над лебот и виното што беа на трпезата.
И во тој момент, вториот кедар сфати дека неговиот сон се остварил. И токму во тој момент, служеше не само како поддршка за вино и леб, туку и за обединување на Божественото и Човечкото.
И следниот ден беше направен крст од третото кедрово дрво. Неколку часа подоцна, тие донесоа ранет човек кој беше закован на крст. Третиот кедар почна збунето да жали за суровата судбина на овој човек, но тогаш го сфати вистинското значење на она што се случува!
Човекот кој умрел на крстот стана Светлината на светот. И крстот направен од овој кедар се претвори од инструмент за тортура во симбол на триумф.
И тогаш Мајката природа проговори: “Вашата судбина е исполнета. Исполнета, но не како што сте замислиле ….”
