Во Босна и Херцеговина, на излезот од Бјелина, има место од бајките – Станичиќ „најголемото етно село на Балканот“. Помеѓу дрвените куќи со антички мебел, асфалтирани патеки доведуваат до разни изненадувања, на старо и модерно. Како временска машина што води до добата на старите занаети и бавниот ритам што некогаш се живеело, улогата на селото Станичиќ е да се вратиме во природата, да забавиме и уживаме во моментот.
Селото е создадено според идејата на Борис Станичиќ, кој патувал низ селата во централна Босна барајќи стари куќи и предмети со цел да го оживее времето од крајот на 19 и почетокот на 20 век. Појавата на планинската област во која израснал оживеал преку нереален станбен комплекс со куќи од динариски тип.
Резултатот од сонот на Станичиќ е автентично планинско село во средината на рамнината Семберска, каде можете да видите мелници, ковачи, камен бунар, штали и дрвени куќи со автентичен мебел, предмети и народни носии.
Мелницата за брашно е стар механизам на воденица, изградена во 1937 година, каде сè уште меле брашно за јадења што се служи во ресторанот. Изворот лоциран во селото Станичиќ е повеќе од чиста вода, неговиот проток го симболизира изворот на животот, постоењето и времетраењето.
Руралната традиција е испреплетена со современи објекти, така што покрај планинските куќи, етно-музеи, ресторани, хотели и спортски терени, тука е и модерен велнес & спа центар со базен, сауни, фитнес центар и салони за убавина.
Во рамките на етното село има три ресторани: кафана Станичиќ, ресторан Елас и кафана Васојевиќ, каде што, во зависност од вкусот, се јадат традиционални или малку модерни јадења. Меѓу куриозитетите на селото, секако е и „Ноевата арка“, брод на кој не му било судено да плови.
