Најдобрата балерина на светот, Маја Плисецкаја, имала многу предизвикувачки живот, но со својата сила и борбеност, ги надминала сите пречки, па дури и танцувала кога ѝ било најтешко!
Маја Плисецкаја, најголемата руска балерина и една од најдобрите во целиот свет, ќе остане запаметена како жена на инспирација, која со својата животна сила, силниот дух и неоспорниот талент што ги добила од Универзумот, ги надминала сите животни тешкотии. Во играта, таа најде среќа и цел, се посветила на тоа до сржта на своето битие и на врвот на прстите ги надиграла предизвиците што судбината и ги донесе на тој пат.
Животот на големата балерина заврши на 2 мај 2015 година, кога имала 89 години. Ја сакала сцената и го сакала животот. Како што самата еднаш изјави, ги прекршила каноните и пливала против плимата. Таа е невообичаено слободољубива не само во танцот, туку и во своите изјави.
За јавноста открила дека во текот на нејзиниот живот постојано морала да се бори за правото да биде своја и да танцува на свој начин. За правото на избор да поминете 65 години на сцена … За правото да работите со исклучителните Морис Бејар и Ролан Петит и да бидете муза на големиот Пјер Кардин. Патем, кога Плисецкаја го напуштила овој свет, Кардин изјави: „Маја не умре, таа одлета со птиците.“ И тоа е вистина, бидејќи една од најпознатите улоги на балерината беше „Лебедот кој умира.“
Маја Плисецкаја никогаш не се штедела на себе, па така на пробите и настапите поминувала многу часови. Таа во една прилика изјави: „На моето тело не постои ниту едно живо место. Јас сум покриена со лузни. Еднаш, за време на пируета, мојот мал прст го удри мојот партнер толку силно што се скрши и
одвратно висеше. “На прашањето што направила потоа, Плисецкаја одговорила:„ Како што? Потоа танцував! Што друго?”
Маја отишла во зоолошката градина во Москва за да набљудува лебеди и со тоа да најде инспирација за нејзиниот „Лебед кој умира“. Ја проучувала еластичноста на движењето, обликот и начинот на движење, положбата на главата при свиткување на вратот … Одеднаш, црн лебед, неколку метри подалеку од нејзе, ги рашири крилјата во целосна ширина, ја крена ногата и застана во класичната позиција на балетска арабеска! Тој стоеше така пред Маја Плисецкаја неверојатно долго време, додека таа му се восхитуваше. Во „Лебедово езеро“, Маја играла на сцената неверојатни 800 пати.
Балерината сметала дека човечкиот карактер има универзална вредност, а една од нејзините најсилни изјави одекнува и денес, потсетувајќи нè да одиме со крената глава, исто како балерина: „Што навистина сака човек? Не знам за другите. Ќе кажам нешто за себе. Не, сакам да бидам роб. Не сакам непознати луѓе да одлучуваат за мојата судбина. Не сакам ѓердан околу вратот. Не сакам ќелија, па макар и да е платинеста“.
