Замислете огромна сибирска пустелија, речна долина опкружена со камења и планини со само неколку скромни колиби долж крајбрежјето и знаци на кирилица. Опкружен со моќна, сурова природа, се чувствувате како да сте сами на светот, а сепак – како некој да ве гледа од ридот.
Ако се најдете во Акукурум, нема да бидете далеку од вистината. Тука од ридот ве следат невообичаени чувари на камен. Ова е токму тоа што го привлече вниманието на патниците, па дури и светските медиуми кои пишуваа за Акукурум: камења формирани од ерозија и атмосфера.
Ги нарекуваат „курумус“, а некои понекогаш едноставно ги тепаат – печурки, затоа што ги потсетуваат со камени глави. Карпестите формации можат да бидат високи и до 5 метри, па можете да ги видите дури и од долината. И, ако мислевте дека овие тивки чувари едноставно стојат морничаво и го следат пределот од ридот, еве уште еден „плашлив“ факт: тие полека се симнуваат по ридот.
Тие, се разбира, не се единствените такви формации во светот. Можно е да ги најдете и на Балканот (Куклица кај нас), затоа не мора да одите далеку, но тука тие се издвојуваат особено заради нивната позиција, како карпеста војска над зелената долина каде што нема жива душа.
За жал, многу од нив се распаднаа, а други останаа без глава за време на земјотресот во 2003 година. Геолозите веруваат дека на преостанатите куруми не им останува многу време пред да се срушат сами. Нашата генерација има единствена можност да ги доживее додека се уште стојат, а се предвидува дека нашите внуци веќе нема да ја имаат таа можност.
Пустош што привлекува
Акукурум се наоѓа покрај брегот на реката Чулишман, во рускиот регион Алтај (Сибир). Тоа е најмалку населениот дел на Русија, населен со домородно население на Алтај. Познат е како високо-планински дел „преплавен“ со реки и прекрасни езера.
Иако жителите овде претежно се занимаваат со земјоделство, токму поради идиличната природа и убавина, туризмот започна да цвета. Две специфични групи туристи се новобогатите кои сакаат да доаѓаат тука на одмор и оние кои доаѓаат најчесто во групи за духовни сесии.
За оние „на средина“, објектите се претежно концентрирани на северот од регионот, што е подобро поврзано со остатокот од земјата, но не мора да се ограничувате. Барем овде буквално можете да ја разберете поговорката – „широко е полето“.
