За оние кои сакаат дожд, студено време и паднати лисја …Со цел безболно да го прифатиме фактот дека есента завршува и нè чека бесконечно долга зима, ви предлагаме кинематска терапија од 6 филма.
Нашиот избор на филмови ќе ве насмее од срце, ќе плачете со часови и ќе им се восхитувате на есенските предели со паднати лисја. Списокот вклучува драми, комедии и романтични комедии, во чиј заплет директно е вклучена есента.
Па, понекогаш е корисно да знаете дека нечија есен е полоша од вашиот.
Вооружете се со пуканки и уживајте во филмовите!
Есен во Њујорк – Џоан Чен. 2001 г.
Би било чудно да се започне есенската листа со друг филм. Ричард Гир, Винона Рајдер, силните чувства на луѓето на кои не им е судено да бидат заедно, неизлечива болест – и сето тоа во позадината на есенските предели во Њујорк. Речиси два часа режисерот интензивно ќе ги притиска солзните канали и ќе ги извлече најскриените емоции. За тоа време, ќе умрете, повторно ќе се родите, ќе сфатите дека сонувате да одите во Њујорк и на крајот ќе одлучите дека вашата есен сепак не е толку лоша.
Сладок Ноември – Пет О Конор, 2001 година
Филм што мора да се гледа барем еднаш во животот. Мелодрама во која играат Кијану Ривс и Шарлиз Терон. Заплетот се фокусира на успешен рекламен агент Нелсон Мосе. Еден ден, тој ја запознава необичната и ексцентрична Сара, која ќе му го сврти животот наопаку. Веќе знаете како ќе заврши, но ќе биде корисно да го гледате филмот во дождлива есенска вечер.
Кога ќе дојде Септември – Роберт Мулиган, 1961 година
Романтична комедија со Џина Лолобриџида и Рок Хадсон во главните улоги. Филмот е стар над 50 години и се чини дека никој не можеше да смисли нешто посмешно за врските. Ве чекаат убави актери, истите неверојатни предели, смешни шеги – и воопшто, „Кога ќе дојде септември“ треба да се препише како лек за есенска депресија.
Есенска соната – Ингмар Бергман, 1978 година
Сложена приказна за односот помеѓу ќерка и мајка, кои добија две номинации за Оскар. Во суштина, фактот што Ингмар Бергман ја режираше претставата треба да биде доволен за да го гледате филмот вечерва. Заплетот на филмот, како што претпоставувате, се одвива на есен, што, сепак, не е само временски период од годината, туку и општо расположение што го доживеале главните ликови, заплеткано во меѓусебните односи. Патем, мајката и ќерката ги играа Ингрид Бергман и Лив Улман. Сигурно ќе плачете.
Куќата на езерото – Алехандро Агрести, 2006 година
Како може драмата со Кијану Ривс да биде лоша? Секако дека не може, особено ако глуми со Сандра Булок. На прв поглед, главните ликови на филмот ги поврзува само куќата во која таа веќе живеела, а тој само што почнува да живее. Тие започнуваат преписка, која открива еден многу чуден момент: излегува дека Ривс живеел во 2004 година, а Булок – во 2006 година. Филмот се одвива во текот на неколку месеци, вклучувајќи ја и есента. Пејзажите со паднати лисја од овој филм се класика. Критичарите ве охрабруваат да не се обидувате логично да разберете што се случува во филмот, туку емотивно да му се препуштите, само тогаш ќе можете да уживате во гледањето.
Септември – Вуди Ален, 1987 година
Самиот режисер го нарекува филмот неуспешен: тој го снимал повторно со различни актери и на различни места и имал намера да го снима по трет пат, кога сфатил дека е близу до нервен слом и дека новиот обид нема да промени ништо. Ако зборуваме за благајните, тогаш драмата води. Ален немал покатастрофален филм, но сепак вреди да се гледа. Публиката што стигна до кино и оние критичари што го гледаа имаат само пофалби. И, ако Ален беше незадоволен од изведбата, тој навистина го сака сценариото и самата приказна: друштво доаѓа во селската куќа на крајот на летото, се формира љубовен триаголник, што на крајот доведува до драматичен исход. Невозможно е да се замисли подобар филм за дождлива вечер.
