Михаил Лабковски даде примери на типично женско однесување што корумпира маж и дава совети како да се избегнат овие стапици.
Зошто единството е важно:
“Ајде да го кажеме ова: детето доаѓа во семејството. По првите неколку дена, кога тие се возбудени и почетниот шок ќе се смири, сопругот ќе ѝ рече на сопругата:” Душо, утре станувам рано за на работа, остави ме да спијам “. Во 90% од случаите, сопругата ќе го земе здраво за готово, и сигурно ќе стори сé, за детето да не го нарушува спиењето на татко му ноќе. Во посебни прилики тој дури и ќе оди во друга просторија да спие, така што сопругот може да има непречен сон. Неговата логика е едноставна: тој го храни семејството, треба да се одмори. Кога нејзиниот сопруг оди на работа, самата жена легнува и се опоравува од непроспиена ноќ.
И тогаш за време на викендите, тој човек спие непречено, бидејќи мора да се одмори – работеше. Покрај тоа, ако маж изрази желба да стави дете во количка за викенд и да прошета со него во паркот, тој ќе биде херој! Дали жената е херој затоа што шета со дете двапати на ден секој ден? Не е!
Разберете дека ова дете не е нејзино лично, туку заедничко!
Но, дури и во оваа ситуација, за жал, виновна е жената, која помага на секој можен начин. Грешката е во тоа што таа се труди толку многу, па постои разделба. Од едната страна се мајката и детето, додека од другата страна е таткото.
Веројатноста дека таткото и детето ќе имаат блиски односи во иднина е значително намалена. Најстрашно е што семејството го губи чувството на единство, пријателство. Ако мајката ги извршува сите задачи, нема поддршка од сопругот.
„Кога детето може да спие со својот татко, дали треба да го земе? Жените често ме прашуваат. Јас им одговарам: веднаш штом излезете од болницата. Нахранете го детето, ставете го вишокот млеко во фрижидер и одете на фризер или на прошетка со пријател. Фактот дека детето ќе биде сам со таткото еден час или два, од тоа сите ќе имаат корист.
Барањето да не работите е знак дека тој се грижи за вас?
Кога детето ќе наполни една година, мајката може да се врати на работа, а детето да оди во градинка. И тука сопругот често вели: “Зошто да работиш? Добро заработувам, се грижам за семејството. Можеш да седиш дома”.
Нормално, платата на сопругата ќе биде помала бидејќи таа беше на боледување две години, додека нејзиниот сопруг работеше цело тоа време, напредуваше … И тука е многу важно жената да не подлегнува на искушенијата.
Во мојата долга кариера, видов доволно жени кои им веруваа на своите сопрузи, а потоа по 10 до 15 години, тој се спакува и си заминува. И останала без кариера и работа, со изгубени работни вештини во четириесеттите, целосно беспомошна. И повторно, добро е ако истиот маж и плати алиментација, бидејќи има и полоши случаи.
Разберете само една работа: со барање да не работите, вашиот маж НЕ се грижи за вас! Тој се грижи за себе. Ова е или обид да ве одделат од социјални контакти, од љубомора, или да го сокријат стравот од неуспех, или едноставно е невротичен и сака да ве потисне, да ве понижи, да ве стави во втор план, уживајќи во процесот.
Секоја жена, и потенцирам дека, секоја жена што останува со години дома и се занимава само со домаќинства и деца, е деградирана. Тоа е неизбежно. И на крајот, на мажот му станува здодевно од својата сопруга, почнува да ја смета за глупава, а потоа прави чекор кон развод. И само да напоменам: на почетокот, мажот не инсистираше на ништо, тоа е жената која со задоволство ја прифати можноста да остане дома.
Друг пример: жените често се жалат дека нивните сопрузи станале скржави со текот на времето. Ако рекол „ох, колку е скап ресторанот“ и вие на тоа одговорите: „Ајде да одиме на друго место“, тоа е тоа – изгубивте.
Точниот одговор би бил: „Веројатно е вкусна храна, ајде да ја пробаме“.
Ако ви треба помош – кажете му, ако не ви се допаѓа неговото однесување – кажете му
Третиот тип на типично женско однесување е „Јас ќе го сторам тоа сама“. Ќе ги измијам алиштата, ќе зготвам сама, ќе го ставам детето во кревет, ќе го искапам, тргни се подобро јас ќе го сторам тоа, одмори… човек навикнат на фактот дека не ви е потребна помош и без грижи на совеста ќе легне на креветот, додека вие ќе трчате и сè ќе направите сами. Ви понудил „помош“ и рековте „нема потреба“- доволно за него.
Всушност, сè се сведува на тоа дека не мора да страдаме! Не мора да се потфрлите, не мора да се издржувате, не треба да попуштате. Ако ви треба помош – кажете му, ако не ви се допаѓа неговото однесување – кажете му. Едноставно!
„Сопругот ќе го слушне и промени своето однесување. Индиферентноста ќе исчезне како да не била таму“.
